چرا مرا به دنیا آوردی؟

در جواب دخترم که پرسید: چرا مرا به دنیا آوردی؟


زیرا سال های جنگ بود
و من نیازمند عشق بودم
برای چشیدن طعم آرامش

زیرا بالای سی سال داشتم
و می ترسیدم از پژمردن
پیش از شکفتن و غنچه دادن

زیرا طلاق واژه ای ست
تنها برای مرد و زن
نه برای مادر و فرزند.

زیرا تو هرگز نمی توانی بگویی:
مادر سابق من
حتی وقتی جنازه ام را تشییع می کنی.
و هیج چیز، هیچ چیز در این دنیا نمی تواند
میان مادر و فرزند جدایی افکند
نفرت یا مرگ حتی.

و تو بیزاری از من
زیرا تو را به دنیا آورد ه ام
تنها به خاطر ترسم از تنها ماندن

و هرگز مرا نخواهی بخشید
تا زمانی که خود فرزندی به دنیا آوری
ناتوان از تاب آوردن خاکستر سوزان
رویاهاو آرزوهای دور و درازت...